داستان راستان 4

مردی با اصرار بسيار از رسول اكرم يك جمله به عنوان اندرز خواست . رسول اكرم به او فرمود : اگر بگويم به كار می‏بندی ؟ - بلی يا رسول الله ! - اگر بگويم به كار می‏بندی ؟ - بلی يا رسول الله ! - اگر بگويم به كار می‏بندی ؟ - بلی يا رسول الله ! رسول اكرم بعد از اينكه سه بار از او قول گرفت و او را متوجه اهميت‏ مطلبی كه می‏خواهد بگويد كرد، به او فرمود : " هرگاه تصميم به كاری گرفتی ، اول در اثر و نتيجه و عاقبت آن كار فكر كن و بينديش ، اگر ديدی نتيجه و عاقبتش‏ صحيح است آن را دنبال كن و اگر عاقبتش گمراهی و تباهی است از تصميم‏ خود صرف نظر كن ". ** مفضل بن قيس ، سخت در فشار زندگی واقع شده بود . فقر و تنگدستی، قرض و مخارج زندگی او را آزار می‏داد. يك روز در محضر امام صادق، لب‏ به شكايت گشود و بيچارگي های خود را مو به مو تشريح كرد:" فلان مبلغ‏ قرض دارم ، نمی دانم چه جور اداء كنم، فلان مبلغ خرج دارم و راه در آمدی‏ ندارم، بيچاره شدم، متحيرم، گيج شده‏ام، به هر در بازی می‏روم به رويم‏ بسته می‏شود." در آخر از امام تقاضا كرد درباره‏اش دعايی بفرمايد و از خداوند متعال بخواهد گره از كار فرو بسته او بگشايد . امام صادق به كنيزكی كه آنجا بود فرمود : " برو آن كيسه اشرفی كه‏ منصور برای ما فرستاده بياور " . كنيزك رفت و فورا كيسه اشرفی را حاضر كرد . آنگاه به مفضل‏ بن قيس فرمود : " در اين كيسه چهار صد دينار است و كمكی است برای‏ زندگی تو ". - " مقصودم از آنچه در حضور شما گفتم اين نبود، مقصودم فقط خواهش‏ دعا بود ". - " بسيار خوب ، دعا هم می‏كنم . اما اين نكته را به تو بگويم ، هرگز سختي ها و بيچارگي های خود را برای مردم تشريح نكن ، اولين اثرش اين است‏ كه وانمود می‏شود تو در ميدان زندگی زمين خورده‏ای و از روزگار شكست‏ يافته‏ای. در نظرها كوچك می‏شوی. شخصيت و احترامت از ميان می‏رود ". منبع: داستان راستان، استاد شهید مطهری

برچسب‌ها: داستان راستان, شهید مطهری, استاد مطهری, داستان کوتاه