پس از اجرای قصه های ملای سر مله ای، نمکک، شاتس، کک به تنور افتاده، به سراغ داستان دیگری به نام "نشک خروسی" از کتابی به همین نام، از استاد اسدالله شکرانه رفتم. پس از ضبط قصه، با استفاده از برنامه خوب موی میکر، عکس های مختلفی را که گردآوری کرده بودم با یکدیگر میکس و پس از ایجاد افکت آن را ذخیره کردم. بعضی دوستان پرسیدند هدفم از این کار چیست؟ راستش حفظ و نگه داری گویش ها و لهجه های زیبای زبان فارسی وظیفه آحاد ایرانیان است. متاسفانه همه ما به سوی لهجه مرکز حرکت می کنیم و سعی می کنیم حتی به عمد گویش قدیمی خود را کنار بگذاریم. الان برخی از افراد بویژه طبقات بالای اجتماع، گویش محلی خود را کنار گذاشته و حتی حرف زدن با آن را کسر شان خود و خانواده شان می دانند! بنابراین تصمیم گرفتم در کنار دیگر دوستانی که در راستای حفظ گویش های زبان فارسی گام بر می دارند، کار کوچکی در نگهداری و اشاعه فولکلور و فرهنگ سنتی مردمان ایران زمین انجام دهم. برای گوش دادن به این قصه و قصه های قبلی، روی لینک های زیر کلیک کنید و آن را در کانال دنیای حرفه و فن در سایت آپارات دریافت کنید...
برچسبها: محسن سالاری, قصه گویی, نشک خروسی, گویش یزدی