پنبه نسوز (‌آسبست) از استخراج تخته سنگ هاي ليفي بدست مي آيد. طول الياف آسبست از 25 ميليمتر تجاوز نمي كند. رنگ آن بين سفيد و خاكستري متغير مي باشد. پنبه نسوز غير قابل احتراق، عايق حرارت و جريان برق است و مواد شيميايي نيز بر روي آن بي اثر است. بدين جهت براي عايق بندي و همچنين تهيه لباس آتش نشانان از آن استفاده مي شود. در معبدهاي قديمي فتيله مشعل ها را از پنبه نسوزمي ساختند و روميان خاكستر مرده هايي را كه سوزانده بودند در لفافي از پنبه نسوزمي پيچيدند و از آن نگهداري مي كردند. اين پنبه را به زبان يوناني آسبستوس مي گفتند يعني خاموش نشدني يا دائم الاحتراق. اما امروزه اين لفظ را به گروهي از مواد معدني الياف دار اطلاق مي كنند كه از خاصيت مقاومت در برابر آتش برخوردارند. از نظر علم شيمي پنبه نسوز معمولا از موادي مانند سيليكات هاي آهك و اكسيد منيزيم تشكيل گرديده است و گاهي در آن آهن هم يافت مي شود. پنبه نسوز به صورت الياف است به همين جهت شبيه پشم و پنبه معمولي است. منتها با اين تفاوت كه در برابر آتش مقاومت مي كند. در حالي كه پشم و پنبه اين خاصيت را ندارند. هيچ يك از مواد معدني خواص پنبه نسوز را ندارند و در صنعت بسيار با ارزش است. همچنين آن را ريسيده و به صورت نخ در مي آورند و از آن پارچه نيز فراهم مي آورند. كارگراني كه در كارخانه ها كار مي كنند و با خطر آتش سوزي روبرو هستند لوازم، كلاهخود، دست كش، لباس و چكمه هايي از پنبه نسوز دارند. پنبه نسوز حرارت  1100 تا 1600 درجه سانتيگراد را تحمل مي كند و بعضي از انواع آنها حتي در برابر 2800 درجه نيز مقاومت مي كنند. پنبه نسوز در رگه هاي برخي صخره ها يافت مي شود و براي استخراج يك تن از آنها بايد در 50 صخره حفاري و كاوش كنند. در ايالت كبك در كشور كانادا تقريبا 75 درصد از پنبه نسوز خام جهان توليد مي شود.  منبع: به من بگو چرا؟ آركدي لئوكوم