● مقدمه: میگوها از خانواده سخت پوستان هستند و در دریا زندگی می کنند و تنها برخی از گونه های آن در آب شیرین یافت می شوند در ایران میگوهای خوراکی اب شور در دربای عمان و خلیج فارس زندگی می کنند این میگو را دریایی می نامند این میگو به وسیله لنج – کشتی صید شده و به ساحل حمل می شود و در ساحل بر حسب اینکه عمل آوری شود و یا بصورت تازه به بازار مصرف انتقال یابد نیز مسیر جداگانه ای را می پیماید .● انواع: نوع دیگر میگو میگوی پرورشی است که در سواحل خلیج فارس و دریای عمان با استفاده از اب دریا که توسط کانال به سمت مزارع هدایت شده مستقیما در محیط دریا پرورش داده می شود تفاوت میگوی پرورشی و دریایی عملا بر تفاوت گونه نژاد و در صید و روش عرضه میگو است.● روشهای تشخیص میگو های سالم و غیر سالم : میگو بدلیل دارا بودن اسید های چرب غیر اشباع خیلی سریع خراب می شود چون تمام اندامهای گوارش میگو در ناحیه سر قرار دارد . شروع مرحله فساد از ناحیه سر با قسمت بدن است که با شروع مرحله فساد ،سر میگو را جدا کرده و بدون سر به فروش می رسانند . در مرحله بعد پوست میگو را جدا کرده و عضله تنها می ماند البته این بدان معنی نیست که هر میگوی بسته یندی شده بدون سر دارای مشکل است چون ممکن است بر اثر بازار مصرف میگو را سر کنی و یا آن را پوست کنی و به فروش برسانند . پس میگو باید با سر بوده و سر آن سفت و محکم به بدن چسپیده با شد رنگ میگو بسته به گونه ، نژاد و محیط زندگی متفاوت است ولی بعد از پخت تقریبا تمامی میگو ها به رنگ صورتی مایل به قرمز در می آیند که شدت این رنگ نشانه سلامت میگو است . هر چقدر از پخت کمتر صورتی شود کیفیت پایین تری دارد ، رنگ میگو باید یکنواخت بوده و لکه های سیاه درشت نداشته باشد . خال های ریزه پراکنده در سطح بدن طبیعی است . میگوی تازه بوی بدی ندارد و فقط بوی خاص میگو را دارد . که اصلا تند نیست ، ولی در صورت خراب شدن بوی شدید و تند آمونیاک از آن استشمام می شود . از نظر نوع پرورشی و دریایی آن هیچ فرقی ندارد . یعنی میگوی دریایی که از لب ساحل بلافاصله بعد از صید به فروش می رسد بدون بو است . در مورد نگهداری میگو ، باید گفت اگر میگو را بصورت تازه از شهر های جنوبی خریداری می نمائید باید در همان محل فقط سر را جدا کرده و با پوست فریز کنید . اگرمیگو به صورت بسته بندی شده و منجمد خریداری می شود باید به تاریخ تولید و انقضا و کد بهداشتی جعبه دقت شود . سپس آنرا در فریزر خانگی و حدود ۱۸- درجه سانتی گراد نگهداری کرد، بسته بندی باید بصورتی باشد که مجبور به دو بار فریز کردن میگو نشوید برای این کار می توان وقتی میگو خریداری شد بیش از حالت انجماد خارج شود باید سر میگو را جدا کرد و آنرا در پلاستیک به اندازه مصرف هر وعده قرار داد و البته فوری آنرا داخل یک جعبه و درون فریزر گذاشت . میگوی را که پوست آن کنده شده به مدت زیاد نمی توان در فریزر نگه داشت ، مگر در شرایط خاص و بسته بندی خاص که حتی در آن صورت هم مدت نگهداری طولانی نیست . ● ارزش غذایی میگو : گوشت گوسفند ، گوساله ، مرغ، ماهی و میگو جزو غذاها با پروتیین بالا محسوب می شوند که معمولا نیاز پروتیینی بدن باید توسط آنها تامین شود . همچنین میزان کلسترول در ۱۰۰ گرم میگو حدود دو سوم میزان کلسترول در یک تخم مرغ ۵۰ گرمی است یعنی در وزن مساوی میزان کلسترول میگو یک سوم کلسترول تخم مرغ است با این تفاوت که در میگو میزان اسید چرب اشباع که برای سلامتی مضر است صفر است که می تواند به کاهش کلسترول خون کمک کند . بر اساس تحقیقاتی که در دانشگاه راکفلر آمریکا صورت گرفته و به تایید انجمن متخصصان قلب آمریکا رسیده و در مجله نظام پزشکی ایران نیز به ثبت رسیده است کلسترول موجود در میگو باعث افزایش کلسترول خون نمی شود و اصولا آن چه که علت اصلی افزایش کلسترول خون است اسید های چرب اشباع به شمار می روند. میگو مقدار قابل توجهی املاح ضروری به خصوص فسفر و آهن دارد که به ویژه برای کودکان در حال رشد و زنان باردار بسیار مفید است . نکته قابل توجه دیگر اینکه در غذا های دریای به دلیل کمتر بودن بافت پیوندی به نسبت سایر غذاهای گوشتی آنها نرمتر بوده و این واقعیت به خصوص پس از پخت مشخص می شود به همین دلیل غذاهای دریایی و از جمله میگو برای افراد مسن که بدلیل وضعیت دهان و دندان کمتر به جویدن و هضم غذا هستند بسیار مفید است . منبع: آفتاب
برچسبها:
کار و فناوری,
تغذیه,
میگو,
آبزیان
@ لینک محسن سالاری یکشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۰
|