نگاهی به وضعیت و برنامه مدارس ژاپن

نگاهی به وضعیت و برنامه مدارس ژاپن: شعار ژاپنی‌ها اين است؛  هر فرد در هرجا و هر زمان بايد بياموزد. در مدارس ابتدايي ژاپن به ايجاد محيطي شاداب، جذاب، دوستانه و با نشاط بيشتر از آموختن مسائل علمي توجه می‌شود. كشور كوچك ژاپن در كناره‌ي اقيانوس آرام طي چند دهه اخير توانسته است خود را به عنوان يكي از امپراطوران تكنولوژي، صنعت و اقتصاد به جهان معرفي نمايد. مسلماً منابع نفت وگاز باعث توسعه‌ي اين كشور آتشفشاني و زلزله خيز نشده است بلكه توجه به نيروي انساني و مديريت آن، راز توسعه ي ژاپن بوده است. در مطالعات «تيمز» كه در باره پيشرفت تحصيلي بيش از 40 كشور جهان و در درسهاي رياضي و علوم تجربي انجام گرفته است ژاپن در اين 2 درس و در تمام مقاطع سني بين 3 كشور اول بوده و ايران به همراهي كلمبيا و آفريقاي جنوبي در انتهاي جدول قرار دارد.همچنين «پرفسور وزرا وگل» استاد دانشگاه هاروارد در تحقيقات خود به اين نتيجه دست يافت كه دانش‌آموزان ژاپني كه دوره ابتدايي را در كشور آمريكا گذرانده‌اند هنگام بازگشت به كشور خود از همسالان خود در درس‌هاي رياضي و علوم عقب‌ترند. نگاهي به ژاپن: كشور آتشفشاني و زلزله‌خيز ژاپن از 4 جزيزه بزرگ و3900 جزيره كوچك تشكيل شده است. مساخت ژاپن 378 هزار كيلومترمربع – كمتر از يك چهارم ايران – و جمعيت آن 125 ميليون نفر – يعني 2 برابر ايران – است. بيش از 67 در صد اين كشور را كوه و جنگل و 15 در صد آن را زمين‌هاي كشاورزي فراگرفته است. اين كشور فاقد هرگونه منابع طبيعي مثل نفت وگاز است ولي درآمد سرانه مردم آن 38 هزار دلار- 15 برابر ايران – است كه اين نشانگر آنست كه سطح رفاه در اين كشور آسيايي از آمريكا و بسياري از كشورهاي اروپايي بالاتر است. عمر متوسط مردان ژاپني 78 و عمر متوسط زنان اين كشور 85 سال است. – 15 سال بيشتر از ايران – دين وآيين مردم ژاپن شينتو و بودايي است... مهمترين ويژگي مردم ژاپن سخت كوشي، قناعت، نظم و روحيه همكاري ومشاركت آنهاست. تاريخ آموزش و پرورش ژاپن را مي شود به دو دوره قبل و بعد از « انقلاب ميجي» تقسيم كرد. اين انقلاب 20 سال بعد ازاصلاحات اميركبير در سال1868 ميلادي آغاز و ادامه پيدا كرد. تا قبل از اين انقلاب 2 نوع مدرسه در ژاپن بود «مدارس هانكو» ويژه سامورايي‌ها و «مدارس تراكويا» مخصوص آدم‌هاي عادي. در سال 18771 يعني 3 سال بعد از انقلاب ميجي، آموزش وپرورش ژاپن تاسيس شد. در سال 1872تقريباً 28 درصد از افراد لازم‌التعليم به مدرسه ي ابتدايي مي رفتند. ويكصد هزار نفر در دبيرستان ثبت‌نام كردند. در سال 1920 اين ميزان به يك ميليون ودويست هزار نفر افزايش پيدا كرد. در سال 1948 آموزش نابينايان اجباري شد. در سال 1986بيش از 90 درصد كودكان ژاپني به پيش‌دبستاني رفتند و 94 در صد دانش آموزان به مرحله ي دوم دبيرستان راه يافتند. ساختار آموزش وپرورش ژاپن تعليم و تربيت ژاپن به عهده‌ وزارت آموزش و پرورش، علوم وفرهنگ ژاپن است. اين وزارت آموزش كودكان را از دوره ابتدايي آغاز مي‌كند و تا پايان دانشگاه ادامه مي‌دهد. علاوه بر مدارس و دانشگاه، مراكزي مانند موزه‌ها، نمايشگاه‌ها سالن‌هاي تئاتر و سينما نيز زير نظر اين وزارت است نحوه اداره مدارس، انتخاب كتاب‌هاي درسي، استخدام نيرو و تعيين روزهاي فعاليت مدارس به عهده‌، شوراي آموزش وپرورش» است. هر استان، شهر و روستا شوراي آموزش و پرورش دارد. اين شوراها 3 تا 5 عضو دارد و توسط استاندار يا فرماندار به مدت 4 سال انتخاب مي‌شود. هزينه‌ آموزش و پرورش همچون اداره آن بين دولت مركزي، استانداري و شهرداري تقسيم مي‌شود. در سال 1984 حدود30 درصد هزينه مدارس را دولت، 44 درصد را استانداري و 26 درصد را شهرداري به عهده داشته است. استانداردهاي مدارس ژاپن : مساحت هر كلاس عادي در ژاپن 74 متر است و مساحت هر مدرسه ي 6 كلاسه 10 هزار متر مربع و مساحت هر مدرسه‌ي 12 كلاسه 16 هزار متر مربع است. هر مدرسه‌ي ابتدايي داراي اتاق تكثير، اتاق بهداشت، اتاق موسيقي، سالن غذاخوري، سالن ورزش و استخر سرپوشيده و زمين چمن است. در سال 1986بيش از 95 درصد مدارس داراي سالن ورزش با مساحت حداقل 800 متر و حدود 81 درصد مدارس ابتدايي و70 درصد مدارس متوسطه داراي استخر سرپوشيده بوده است. مدارس ژاپن داراي امكانات كافي در بخش سمعي، بصري است.در سال 1989 – 1368 شمسي - حدود 99 درصد مدارس داراي تلويزيون ٍ اورهد و ويدئوبوده است. در سال 1998 به طور متوسط هر مدرسه ابتدايي 10 رايانه داشت اين تعداد براي متوسطه بيشتر است. در سال 1992 بيش از 99 درصد دانش‌آموزان ابتدايي و82 در صد دانش آموزان مدارس متوسطه نهار دريافت مي‌كردند. منبع: نشریه نگاه

برچسب‌ها: مقاله, مدارس ژاپن, امکانات, مدرسه