در ۲۹ بهمن ۱۳۹۷در مراسمی از کتاب "مرگ مدرسه؟" رونمایی شد. این کتاب را "خسرو باقری، شیوا دولتآبادی، محسن رنانی، حسن عشایری، نعمتالله فاضلی، مقصود فراستخواه، محمدامین قانعیراد، جعفر محمدی و مرتضی نظری" نوشته اند و در آن مراسم برخی از مؤلفان دقایقی درباره نظام آموزشی سخن گفتند. آنچه می خوانید، متن کامل سخنان دکتر محسن رنانی، عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان است که توسط خود ایشان تنظیم و تکمیل شده و برای انتشار در اختیار عصر ایران قرار داده شده است. مقدمه هرگاه از کودک و آموزش سخن به میان میآید، به وجد میآیم و شاید گاهی اوقات ساعتها درگیر مسئله میشوم. این روزها خیلی به حوزهی آموزش و کودکی میپردازم، گرچه رشتهی من اقتصاد است و به اشتباه جامعهشناسم میخوانند، در عین حال به اشتباه وارد آموزش هم شدهام. علت آن هم این است که بعد از بیست سال کار در حوزهی اقتصاد توسعه، متوجه شدم که استادم مرحوم دکتر عظیمی به درستی درک کرده بود - ولی فرصت نکرد که مسأله را باز کند - که به جز تحول در نظام آموزش، ما هیچ راهی برای توسعهی ملی نداریم. هیچ راهی نداریم، به ویژه اینکه تقریباً بخش اعظم منابع طبیعی کشورمان را هم مصرف کردهایم و داریم به نقطهی انتها میرسیم. این است که این حوزه یکی از حوزههای بسیار کلیدی است. البته باید تأکید کنم که منظور من از حوزه آموزش و کودکی، فقط دوره مدرسه نیست بلکه تربیت کودک از بدو تولد آغاز میشود و بلکه سرمایهگذاری برای دوره پیش از دبستان اهمیت بسیار بیشتری برای توسعه ملی دارد. ایده مرکزی سخن امروز من هم در همینباره است که میخواهم بگویم تحولات فناوری دارد کاری میکند که بچهها در پیش از دوران دبستان وارد تربیت و آموزش از طریق ارتباطات اجتماعی شوند و ................
برچسبها: نظام آموزشی, ایران, محسن رنانی, آموزش و پرورش
ادامه مطلب


