عاشق کسانی باشید که...

عاشق کسانی باشید که...

برچسب‌ها: جمله زیبا, عکس, متن زیبا, عاشق

قسمتهای جالب از کتاب های جالب

" همه‌ی حیوانات برابرند، اما بعضی برابرترند" قلعه حیوانات، جورج اورول.... او کنار قفسه‌ها راه می‌رفت و محو تماشای کتاب‌ها شده بود. شاید باور نکنی ... بریت! ولی حین تماشا، آب دهنش راه افتاده بود. انگار کتاب‌ها شکلات یا شیرینی بادامی بودند. کتابخانه‌ی سحرآمیز بی‌بی بوکن،یوستین گاردر، مهوش خرمی‌پور..... تحمل تنهایی از گداییِ دوست داشتن آسان‌تر است. تحمل اندوه از گداییِ همه‌ی شادی‌ها آسان‌تر است. سهل است که انسان بمیرد تا آنکه به تکّدیِ حیات برخیزد. چه‌چیز مگر هراسی کودکانه در قلب تاریکی، آتش طلب می‌کند؟ مگر پوزش، فرزند فروتنِ انحراف نیست؟ نه هلیا... بگذار که انتظار فرسودگی بیافریند زیرا که تنها مجرمان التماس خواهند کرد. و ما می‌توانستیم ایمانِ به تقدیر را مغلوب ایمانِ به خویش کنیم. آنگاه ما هرگز نفرین کنندگان امکانات نبودیم. بار دیگر شهری که دوست می‌داشتم، نادر ابراهیمی.... یاد پدر افتادم که می‌گفت: "نه با کسی بحث کن، نه از کسی انتقاد کن. هر کی هر چی گفت بگو حق با شماست و خودت را خلاص کن. آدم‌ها که عقیده‌ات را می‌پرسند، نظرت را نمی‌خواهند. می‌خواهند با عقیده‌ی خودشان موافقت کنی. بحث کردن با آدم‌ها بی‌فایده است." چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم، زویا پیرزاد....  کتاب‌های بی‌شماری وجود دارند که هنوز نوشته نشده‌اند و دیگر این‌که، آن چه در این بیست و شش حرف الفبا وجود دارد، بسیار بیش از آنی است که در سر آدم‌ها و در گوشه و کنار این دنیا نهفته است. و این حس زیبایی است. کسی چه می‌داند. کتاب‌خانه‌ی سحرآمیز ...

برچسب‌ها: جمله زیبا, کتاب, متن زیبا, کتابخانه

ایستگاه خدا

قطاری که به مقصد خدا می رفت لختی در ایستگاه دنیا توقف کرد و پیامبر رو به جهانیان کرد و گفت: مقصد ما خداست. کیست که با ما سفر کند؟کیست که رنج و عشق توامان بخواهد؟کیست که باور کند که دنیا ایستگاهی ست تنها برای گذشتن؟ قرن ها گذشت. اما از بی شمار آدمیان جز اندکی بر آن قطار سوار نشدند. از جهان تا خدا هزار ایستگاه بود. در هر ایستگاه که قطار می ایستاد کسی کم می شد. قطار می گذشت و سبک می شد. زیرا سبکی قانون راه خداست. قطاری که به مقصد خدا می رفت به ایستگاه بهشت رسید. پیامبر گفت: اینجا بهشت است. مسافران بهشتی پیاده شوند اما اینجا ایستگاه آخر نیست. مسافرانی که پیاده شدند بهشتی شدند اما اندکی باز هم ماندند. قطار دوباره راه افتاد و بهشت جا ماند. آن گاه خدا رو به مسافرانش کرد وگفت: درود بر شما... راز من همین بود. آن که مرا می خواهد در ایستگاه بهشت پیاده نخواهد شد. و آن هنگام که قطار به ایستگاه آخر رسید دیگر نه قطاری بود و نه مسافری... عرفان نظرآهاری

برچسب‌ها: متن زیبا, داستان کوتاه, ایستگاه خدا, بهشت

نامه های خط خطی

همه ما راحت حرف می زنیم؛ ولی نوشتن برای بیشتر ما سخت است. اما تو بنویس تا یادت بماند که نوشته ها، رد پای عبور است. فردا که برگردی و نوشته های را بخوانی. به یاد می آوری که از کجا رد شده و چطور قد کشیده ای. این دفتر هم فقط یک جور بهانه است؛ بهانه رد شدن و قد کشیدن. این دفتر- این دفتر خط خطی - نه قاعده ای دارد و نه نظمی. تنها قاعده اش نوشتن برای اوست. با 52 هفته، که در هر هفته اش، تو سوالی داری و در هر روزش مسئله ای. برو و بگرد و سوال تازه پیدا کن. این روزها، آدمها سرشان شلوغ است. بعضی ها حوصله خدا را ندارند، حال او را نمی پرسند، برایش نامه نمی نویسند؛ اما تو این کار را بکن. تو حالش را بپرس. تو چیزی برایش بنویس، ساعتهایت را با او قسمت کن؛ ثانیه هایت را هم. و اما آن کتاب آسمانی، یادت هست؟ اسمش قرآن بود. کلمه های خدا بود در دستهای پیامبر. با اینکه این روزها، این کلمه ها همه جا هست، اما کسی آنها را نفس نمی کشد. کسی با آنها زندگی نمی کند. تو اما کلمه های خدا را نفس بکش و زندگی کن؛ و اما این آیه ها که لابه لای هفته های تو آمده است، تلنگر کوچکی است به قلب بزرگ تو، تا بروی و سراغی از ایشان بگیری. دیگر چه بگویم. که تویی و کلمه و خداوند. پس برایش بنویس... بنویس. هر چه که باشد... عرفان نظرآهاری

برچسب‌ها: نامه, خط خطی, عرفان نظرآهاری, متن زیبا

جمله های زیبا...

یاد گرفتم که...

برچسب‌ها: جمله زیبا, عکس, متن زیبا, حسود

معلم، باغبان دل ها و اندیشه ها

بهار فصل رویش جوانه هاست؛ فصل شکفتن و نو شدن طبیعت ستایش گر. گرچه به هر نفس، ما و جهان نو می شویم و زندگی می یابیم، این نو شدن در بهار بیشتر رخ می نماید و زنده شدن را در آینه بهار، روشن تر می توان دید. فصل بهار، فصل معلمی است؛ چون معلم مثل بهار، منشا خلاقیت، زایندگی و دگرگونی در دل و جان است. با معلم باغ اندیشه ورزی دانش آموزان بارور می شود و شکوفه های دانایی و روشنایی در دل آنها می شکفد. بهار آموزگار درس شکوفایی است. معلم است که با طنین دل نواز چکاوک و گنجشک، رویش یاس و اقاقیا و اطلسی، خرامیدن سبزه ها در باد و نسیم جان بخش بهاری، تولد دوباره، تحول و سر زندگی را به دانش آموزان می آموزد. بیاییم آیین معلمی را از بهار بیاموزیم! همان رسم معلمی که آیین انبیاست. به فرموده امام علی(ع): خداوند، پیش از آن که از جاهلان پیمان بگیرد که بیاموزند، از عالمان پیمان گرفته است که دانسته های خود را به دیگران بیاموزند. معلم، باید به شاگردانش، هم بال پرواز بدهد، هم چراغ بینش، هم پای رفتن، هم چشم دیدن؛ و این کار کمی نیست...

برچسب‌ها: معلم, دانش آموز, متن زیبا, هفته معلم